Dermatolog – czym się zajmuje i jakie choroby leczy

Czym zajmuje się dermatolog?

Derma to po łacinie „skóra”, więc dermatologia jest dziedziną medycyny, która zajmuje się badaniem, opisywaniem skóry, zmian skórnych oraz profilaktyką i leczeniem chorób z nią związanych. Dermatolog leczy nie tylko choroby samej skóry, ale też i jej przydatków, a więc paznokci i włosów, a także chorób bardziej ogólnych, które ujawniają się na skórze (mowa chociażby o czerniaku, rumieniach itp.). W Polsce istnieją dwie specjalizacje związane z dermatologią – to dermatolog i wenerolog (ten drugi zajmuje się chorobami przenoszonymi drogą płciową, przykładem kiła czy rzeżączka). Czasem samą dermatologię dzieli się na zajmująca się dorosłymi i dziecięcą – niektóre choroby skóry u dzieci mają inne objawy i przebieg, niż te same u dorosłych, niektóre są z kolei dość charakterystyczne dla dzieci (potówki, pieluszkowe zapalenia skóry, trądzik niemowlęcy i noworodkowy). Inne powiązane z dermatologią dziedziny to na przykład kosmetologia czy medycyna estetyczna.

Jakie choroby leczy dermatolog?

Najczęstsze choroby, którymi zajmuje się dermatolog to różne rodzaje trądziku (w tym trądzik różowaty), łuszczyce, łupież, różne choroby zakaźne (grzybica, świerzb, brodawki wywołane zakażeniem brodawczakiem, opryszczka, półpasiec, róża, liszajec, różyca), atopowe zapalenie skóry (AZS), ale także oparzenia, odmrożenia, łysienie, fotoalergie, wypryski kontaktowe, wspomniane choroby weneryczne (kiła, rzeżączka, chlamydiozy), nowotwory skóry (rak płaskonabłonkowy, rogowiak) czy pogorszenie się stanu paznokci i włosów (nadmierne wypadanie włosów, łysienie plackowate, zapalenie mieszków włosowych). Z innych trzeba jeszcze wspomnieć zaburzenia barwnikowe skóry (bielactwo, hiper- i hipomelnoza) lub nadmierną potliwość, do dermatologa zgłaszają się też osoby z rozstępami czy cellulitem.

Z jakimi objawami udać się do dermatologa?

Do dermatologa powinien udać się każdy, kto zaobserwował u siebie zmiany skórne (tu można wymienić nadżerki, krosty, pryszcze, pęcherze), przebarwienia lub znamiona (takie badanie powinno się przeprowadzać po każdym sezonie letnim, zwłaszcza jeśli lubimy przebywać na słońcu, mamy dużo znamion i jasną cerę). Do tego dochodzą pogorszenia stanu skóry, chociażby przesuszenia, łojotok, łuszczenie się skóry, wypadanie włosów, pękanie paznokci, a także świąd skóry, który może łączyć się z alergią lub złą dietą.

Ile się czeka na wizytę u dermatologa?

Na wizytę u dermatologa w przypadku skierowania na NFZ czeka się, w trybie zwykłym, w zależności od województwa i danej placówki od niespełna miesiąca do kilku nawet miesięcy. Najdłuższe kolejki do dermatologa są w Krakowie (i całej Małopolsce), a także w Warszawie (dotyczy to zresztą całego mazowieckiego) i na Pomorzu. Najkrótsze terminy oferuje łódzkie. Prywatnie poczekamy kilka, maksymalnie kilkanaście dni, ceny wahają się między 100 a 350 złotych, w zależności od miejsca, placówki, lekarza, rodzaju konsultacji.

Jak przebiega wizyta u dermatologa?

Wizyta u dermatologa jest dwuetapowa. Pierwszą jej częścią jest tradycyjny wywiad lekarski, z którego dermatolog dowiaduje się o tym, jaki problem występuje i od kiedy, a także wypytuje o styl życia, inne choroby, leki zażywane na schorzenia przewlekłe, dermatozy w rodzinie (to często choroby o podłożu genetycznym) itp. W drugiej części wizyty dermatolog ogląda chore miejsce, często używając dermatoskopu. Jeśli badanie dotyczy skóry twarzy, nie zaleca się nakładania makijażu lub dobrze go zmyć przed badaniem, dla odmiany, jeśli dotyczy skóry głowy, nie powinniśmy jej myć w dniu wizyty (najlepiej także nie myć w dniu poprzedzającym, a 2-3 dni wcześniej, nie powinno się ponadto rozczesywać włosów w dniu wizyty, lekarz zrobi to sam, obserwując przy okazji na przykład, czy włosy wypadają), a także nie nakładać na nią środków stylizujących. Podobnie jest z manicure i pedicure – paznokcie powinny być naturalne. Potem możemy dostać receptę, zalecenia, ale też, w przypadku niejasności, skierowanie na testy laboratoryjne, na przykład alergiczne, badania bakteriologiczne, wymazy, badania stężenia hormonów, a także biopsję. W kolejnym etapie możliwe jest też chirurgiczne usuwanie zmian, kriochirurgia, fototerapia.

Jeśli udajemy się do dermatologa na NFZ, niezbędne jest skierowanie od lekarza specjalisty lub lekarza pierwszego kontaktu. Wizyty prywatne oczywiście nie wymagają skierowania, ale są płatne. Stosunkowo często pacjenci decydują się w ostatnim czasie na e-wizyty u dermatologa – to akurat taki zakres medycyny, że często wywiad i przesłane zdjęcie umożliwiają rozpoznanie charakterystycznych objawów danej choroby i trafne postawienie diagnozy.

Jak wygląda badanie dermatologiczne?

Dermatolog najczęściej używa wspomnianego dermatoskopu. To badanie całkowicie nieinwazyjne: aparat ten po prostu oświetla i powiększa zmiany skórne lub znamiona, dzięki czemu lekarzowi łatwiej ocenić zmiany łagodne, złośliwe, barwnikowe, naczyniowe itp. Zdecydowanie dokładniejszym urządzeniem jest wideodermatoskop, który pozwala powiększyć obraz nawet stokrotnie, a poza tym komputer zapisuje i analizuje wszelkie zmian